به نام خداوندی که اشک را آفرید تا سرزمین عشق آتش نگیرد

                                                                                       سلام به همه عاشقای دنیا:

سلام به همه اونایی که تو زندگیشون واقعا عاشق شدن البته نه از روی هوس منظورم اینه که تجربه ی یه عشق پاک رو دارن.از خدا می خوام منو به خاطر حرفایی که میزنم ببخشه واز دستم ناراحت نشه شاید تعجب کنید که دارم  اینقدر راحت صحبت می کنم ولی الان که دارم اینارو تایپ میکنم دلم بد جوری گرفته و می خوام حرفای      دلمو بریزم بیرون تا شاید یه کم سبک بشم.                                                                                                                                    

هر چی فکر کردم کسی نبود تا بیاد بشینه کنارم وبرام بشه سنگ صبور تا به حرفام گوش بده حتی تصورات ذهنمم هم دیگه کمکم نمی کنه گفتم حرفامو بنویسم تا  حرفای یه دل شکسته و غم گرفته ثبت بشه تا همیشه بمونه تا هر وقت دلم دوباره گرفت بخونمشون تا بغضم راحت تر بترکه.                                                    

دوست عزبزی که داری اینارو می خونی یه نصیحت برات دارم تو زندگیت یا اجازه نده آسمون دلت ابری بشه یا اگه یه روز ابری شد هرگز سعی نکن تا جلو باریدنشو بگیری چون من چند بار این کارو کردم ولی اونقدر ابرای آسمون دلم زیاد شد که بدون رعد و برق به یکباره سیل اومد ولی نمیدونم چرا این سیل هیچ چیزی رو پاک    نمیکنه نمیدونم چرا یه مرحم برای این دلم نمیشه.                                                                                                                            

ای روزگار از تو گله دارم به خاطر اینکه داری منو میشکنی آخه چرا با من اینجوری می کنی؟یه روز با من خوبی یه روز همه چیرو بر علیه من می       کنی.یه روز به من میگی امروز روز تو بخند اون وقت فرداش میگی مهلت خوش بودنت تموم شده و گریه منو در میاری.اگه بگم من جلوت هیچم بی خیال  میشی؟آخه مگه منو عشقم چه گناهی کردیم که تو هر روز می خواهی تلافی کنی؟                                                                                                   

امروز یه جورایی تو خودم شکستم از تنها عشقم تو دنیای هستی می خوام منو به خاطر حرفام ببخشه ولی گلم دیگه نتونستم جلو خودمو بگیرم.به خدا قسم دل ادما نشکن نیست میشکنه به خدا .نمیدونم چرا هیچ کس ما رو درک نمی کنه؟روزگار بازم ازت گله دارم به خاطر اینکه با کسایی که می خواهند حداقل انسانیت رو رعایت کنن بد جوری لج می کنی و اونارو زیر پات له می کنی اینارو تو هفت ماه فهمیدم یعنی تجربه کردم.                                                                           

از اون اول خواستیم همه چیرو رعایت کنیم ولی روزگار هر چی ما بیشتر رعایت کردیم نا سازگاریشو با ما بیشتر کرد.گفتیم بگذار صادق باشیم تا شاید وضع بهتر بشه   ولی امروز فهمیدم خیلی بد شانس تر از اینا هستیم که با صداقت چیزی درست بشه .درست که نشدهیچ خیلی بدتر از قبل هم شد.عشق عریزم الان که دارم اینارو می      نویسم بد جوری خودمو سر زنش می کنم و یه جورایی عذاب وجدان گرفتام امیدوارم منو ببخشی قبول دارم تقصیر من بود شاید ما نباید صادق                           

 باشیم.                                                                                                                                                                                                                            ب                                                   نمیدونم چرا هیچ کس پیدا نمیشه تا حرفامونو باور کنه لا اقل ببینه ما چی می خواهیم؟اون وقت اگه خواستمون زیاد بود بگه نه                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

روزگار تا کی می خواهی با من اینجوری کنی رو نمیدونم.ولی تا جایی که بتونم جلوت زانونمیزنم.                                                                         

ازت گله دارم گله دارم گله دارم گله دارم گله دارم...